Publiczna Szkoła Podstawowa

Depresja u dziecka może być trudna do zdiagnozowania ze względu na podobieństwo jej objawów zarówno do zachowań i emocji towarzyszących okresowi dojrzewania, jak i innych zaburzeń. Wiadomo jednak, że zarówno dzieci spokojne, wycofane, jak i nerwowe mogą cierpieć na depresję.

Sytuacja związana z pandemią, w jakiej znajdujemy się już niestety od dłuższego czasu, wiąże się ze zwiększonym ryzykiem występowania zaburzeń emocjonalnych, co w rezultacie prowadzić może do stanów depresyjnych.

 

Objawami depresji u dzieci, podobnie jak i u dorosłych, są:

 

- smutek;

- ograniczenie lub rezygnacja z zainteresowań i aktywności, które dotychczas sprawiały dziecku radość;

- zmiany w zakresie aktywności psychoruchowej – spowolnienie lub pobudzenie;

- poczucie braku nadziei i sensu życia;

- niskie poczucie własnej wartości;

- nadmierne poczucie winy, nawet za sytuacje, na które dziecko nie ma wpływu;

- poczucie bezradności;

- nawracające myśli o śmierci i samobójstwie;

- spadek energii;

- nadmierna męczliwość;

- zaburzenia koncentracji uwagi;

- wzrost lub spadek apetytu;

- zmiana wzorca snu (utrzymujące się przez pewien czas wyraźne trudności z zasypianiem lub wczesne wybudzanie);

- wahania rytmu dobowego (dziecko jest aktywniejsze wieczorami i  nocą, a w dzień przesypia);

- pojawiające się rozdrażnienie i złość bez wyraźnej przyczyny;

- wycofanie społeczne, brak znajomych (gdy wcześniej dziecko było aktywne towarzysko);

 

DROGI RODZICU!!!

JEŚLI ZAUWAŻASZ JAKIEKOLWIEK NIEPOKOJĄCE ZACHOWANIA U SWOJEGO DZIECKA, SKONTAKTUJ SIĘ Z PSYCHOLOGIEM LUB PEDAGOGIEM SZKOLNYM, BĄDŹ INNYM SPECJALISTĄ, np. Z PORADNI PSYCHOLOGICZNO - PEDAGOGICZNEJ LUB PORADNI ZDROWIA PSYCHICZNEGO.